Ons gezin van staal

Wij hebben een meisje in een stoere versie. Gevallen? 3 seconden miepen en dan verder doen waarmee ze bezig was, gekleed in een stoere jeans en een leuk t-shirt dat zo aan haar broer doorgegeven kan worden. Ze neemt ook stoer roestvrij stalen eetgerei mee naar school: een brooddoos, een fruitdoosje en een waterdrinkbus. En sinds kort is er nu ook een roestvrij stalen papflesje in huis. Want onze kleuter is wel een zacht eitje dat ’s avonds voor het slapen gaan nog wat melk wil tutteren. Dat dan weer wel. Mijn schattige stoere meid.

Ik ben zelf ook best blij met die stalen papfles want ik ben helemaal niet meer gelukkig met ons BPA-vrij plastieken model sinds ik gelezen heb dat de vervanger van die BPA, nl BPS, stiekem ook geen lieverdje blijkt te zijn als het op hormoonverstoorderij aankomt. Daarom was ik al even op zoek naar een alternatief. Glas vond mijn vent geen optie. En dat begrijp ik nu want die dingen gaan al eens gemakkelijk tegen de grond, zeker bij onze kleine freggel van een jaar en een beetje.

Waar ik op voorhand wel helemaal niet aan gedacht had: zo’n ding mag niet in de microgolfoven. Maar aangezien wij luie ouders zijn met gemakkelijke kinders hoeft de pap hier nooit opgewarmd te worden. Meevallertje. Wie de flesjes graag wil ontsmetten, kan dat natuurlijk ook op de good old fashion manier doen: de kookpot in! Waar ik ook helemaal niet aan gedacht had: als er heel warm spul in zit, is de fles zelf ook heel warm. Maar dat heb ik dan in mijn hoofd meteen kunnen omdraaien naar een voordeel: zo geef je nooit te warme pap aan je uk! Wat wel weer minder handig is: het maatsysteem. Er staan wel streepjes aan de buitenkant, maar je moet dan toch even tellen tot hoeveel streepjes je wil vullen om dan aan de binnenkant opnieuw te tellen bij het vullen. De speen zelf heeft geen cijfertje, maar ons manneke tuttert zonder probleem alle pap binnen. Ik kan niet zien hoeveel hij gedronken heeft, zonder het flesje te openen. Maar dat kon ik bij borstvoeding natuurlijk ook niet zien én dat maakt me ook niet veel uit: kindje weet zelf toch het best of kindje al dan niet zijn dorst gelest heeft. Nu het warmer begint te worden, zal de papfles mee op stap mogen als waterflesje voor de kleinste, want het dopje werkt ook prima als bekertje.

Dus. De pro’s: vrolijk ding met al die bollen, kan meegroeien tot drinkbusje, geen overbezorgde moederangst van mijn kant meer nodig over hormoonverstorende stoffen die in de pap/water van onze kinders lekt, is opgewassen tegen kleintjes die al eens graag met iets smijten. Contra’s: je kan er niet doorkijken. Maar dat kleine ongemak voor mij neem ik er graag bij (vooral dankzij pro puntje 3)!

Die stalen papfles staat trouwens mooi in het gezinsrijtje van dorstlessers. Mijn beest heeft een overdreven grote stoere RVS drinkbus van 1,5 liter om stoerebinkendorst mee te lessen, ik een kleintje van 500ml dat ondertussen zowat met mij versmolten is want ze gaat overal mee naartoe, onze meid die mini drinkbus van 350ml met een makkelijke drinktuit. En ons freggeltje nu dus ook zo’n papfles van roestvrij staal. Goed op weg om net zo’n bink te worden als zijn papa.

De roestvrij stalen fles kreeg ik van Sebio in ruil voor een review. Ik mocht helemaal compleet mijn eigen mening geven, no strings attached. Fijn. Ik testte ook al dit en dat!