Dat verdient een…

… bloemetje! 15 augustus, the one and only moederkesdag voor Antwerpenaren. Op die dag kunnen mijn kinders mij het grootste plezier doen met een tekening en een bloemetje. Of nee, eigenlijk door iets langer te slapen die ochtend 😏. Cadeautjes hoeven écht niet, ik heb al spullen genoeg. Of eigenlijk te veel. Zeker nu het dozen inpakken dichter en dichter komt – eind augustus verhuizen weueueueueuh! – hoeft er voor mij niet meer spul naar huis gesleurd worden.

Voor mijn kleintjes is het natuurlijk fijn om hun mama letterlijk eens in de bloemetjes te kunnen zetten, dus ik ga met veel liefde hun boeketje (inclusief natte kussen en knuffels) aannemen. Maar ik ga het jaarlijkse boeket voor mijn mama iets anders invullen. Sinds ik zelf moeder ben geworden, prijs ik me namelijk regelmatig gelukkig dat ik in dit land geboren ben. Een plek waar ik als zwangere goed ondersteund werd, waar ik tijdens de bevallingen met de grootste zorg omringd werd, waar mijn pasgeboren schatjes goed opgevolgd werden. Niet iedereen heeft dat geluk. Daarom koop ik dit jaar een fictief boeket bij Afrikado. Met het geld voor het ‘boeket’ zorgt Memisa dat een jonge mama in Afrika een levensreddende keizersnede krijgt. Ik ben er zeker van dat ik mijn mama daarmee blijer maak dan met een boeket waar ze thuis maar eventjes van kan genieten.