Een nuttige verslaving

Een heel aantal jaren geleden, toen Facebook nog niet de grootste afleiding was voor zij die dagelijks achter een pc moesten kruipen om centjes te verdienen, toen had ik een thesis te schrijven. Als er dan dringend een pauze ingelast moest worden, speelde ik mijnenveger. Veel. Te. Vaak. Zo vaak dat ik mezelf er tijdens een gesprek al eens op betrapte dat ik zat te fantasiemijnenvegen.

Sindsdien zijn er kleinere verslavingen gepasseerd, zoals bijvoorbeeld fanatiek WordFeud spelen tijdens busritten, maar vandaag stak er een gouwe ouwe de kop weer op: FreeRice. En dat is een fijne want je kan er niet alleen je kennis van een taal bijspijkeren, bekende schilderijen aan schilders linken, wetenschappelijke testjes invullen, rekenoefeningen maken, vlaggen aan landen linken en meer leerpret beleven, maar je helpt er ook meteen een ander een beetje mee. Want bij elk correct antwoord dat je tijdens die oh zo welgekomen werkpauze geeft op FreeRice, doneren hun sponsors 10 rijstkorrels aan organisaties die instaan voor voedselhulp bij natuurrampen, aan vluchtelingenkampen, …  Dat klinkt wat onbenullig, 10 rijstkorrels, maar als je even achter de schermen van dit spel van World Food Programme gaat lezen, wordt het meteen duidelijk hoe nuttig dit tijdverdrijf is.

Gelukkig helpt de website je ook een beetje om veel goede antwoorden te geven: op basis van je prestaties schatten ze je niveau in en elk goed antwoord genereert een moeilijkere vraag, een fout antwoord wordt gevolgd door een makkelijkere. En je krijgt kort daarna de kans om je fout te herstellen. Je leert dus iets bij en helpt in 1 adem een ander (alweer met opvallend weinig moeite). Win-win!

Speel je mee?