Een beter alternatief

Ik loop altijd hopeloos achter op vanalles. Pas twee jaar nadat mijn beste vriendinnen me hadden uitgenodigd om mee naailessen te gaan volgen en ik eens heel hard gelachen had, zat ik zelf in de naailes. Als zij eeuwen geleden al een jaar of 3 rokken met hoge laarzen eronder droegen, dan pas viel mijn frank dat ik daar misschien ook mee zou staan. En terwijl ik tot mijn 26ste ofzo niet eens een jeansbroek in mijn kleerkast had liggen, draag ik er nu zowat dagelijks eentje (hoewel ik weet dat dat niet het meest duurzame kledingstuk is. Ik hoop vurig dat Nudie jeans of een ander duurzaam jeansmerk eens een boot cut jeans uitbrengt want dat is het enige model dat me staat. Alle tips waar ik duurzame boot cut jeans kan vinden, zijn welkom!)

Maar mijn peervormige lijf zorgt steeds voor scheuren in mijn jeansbroeken. Eerst dacht ik dat ik het op mijn fietszadel kon steken – die schuurt mijn jeans stuk!! – maar na een tijdje gezwangerd te hebben en dus mijn stalen ros lang niet van stal te halen, bleek dat ik nog steeds scheuren in die jeansbroeken had. Weg zondebok.

Maar goed, aan wie het ook ligt, het gescheurde exemplaar verhuist onherroepelijk naar het stapeltje kapotte jeans dat op zolder woont om er ooit eens iets mee maken. U kent dat. Ideeën genoeg. Ik kan er figuren uitknippen om gaten in kinderbroeken mee op te lappen. Of een leuke autobaan mee maken, staande zakjes voor op een tienerbureau, een supertoffe walvisknuffel, … Ik heb een pinterestbord vol mogelijkheden om die jeans een tweede leven te gunnen! Maar dat stapeltje op zolder groeit in plaats van te slinken want ik vind de tijd noch de energie om er eens in te vliegen. Resultaat: ze liggen maar wat stof te vangen op zolder.

Maar er is gelukkig ook een alternatief. Mijn alter ego dat niks wil weggooien maar stiekem te lui is om vanalles te beginnen knutselen, kan namelijk al die jeansbroeken in onze fietskar zwieren, naar Antwerpen fietsen en alles droppen bij het OCMW* . Want daar hebben ze een sterk plan. Hun project BinnensteBuiten helpt kwetsbare mensen om meer zelfvertrouwen te krijgen en zo hun kansen in de maatschappij, op sociaal vlak, op de arbeidsmarkt en op zo veel meer vlakken te vergroten. In hun aanbod zit o.a. een up- en recycling naai-atelier. Daar wordt mijn oude jeans omgetoverd tot een hippe tas die dan weer verkocht wordt. En zo kan er weer iemand hip lopen wezen dankzij mijn gescheurde jeans. Ik wíst dat dikke billen ook z’n voordelen hadden. 😉

Wat doe jij met kapotte kleding?

 

(*Wie niet met z’n stapel tot daar geraakt kan hen bellen, dan zoeken ze mee naar een oplossing.)