Kindjes hebben graag iets om handen. Om de lange vakantiedagen zo fijn mogelijk te vullen, zou ik onze toekomstige tuin daarom graag omtoveren tot een plek waar onze kleintjes zich kunnen uitleven, hun fantasie kunnen gebruiken en lekker vuil kunnen worden.

Als oud-scout, nu ja, oud laat ik misschien liever weg want eens scout altijd scout – associeer ik bij plezier natuurlijk meteen een stukje natuur. Deze blogger raadt alvast aan om je niet te veel te moeien in je eigen tuin, maar toen ik tegen mijn vent zei dat onze rommelige overwoekerde tuin toch meer avontuur bood aan de kindjes, vond hij het terecht een slecht excuus voor onze voorlopige luiheid rond het inrichten van onze tuin.

Maar toch voel ik niks voor een afgestofte nette tuin. Ik droom van een avontuurlijke speelplek voor freggel en mormel. Volledige boomstammen om over te klauteren of evenwichtsoefeningen te doen, grote stenen en afgezaagde stukjes boomstam om rond een kampvuurplekje te zitten, een moestuin op hoogte, besjes om te proeven, een regenwaterspeelstation, rotsjes waaronder kriebelbeestjes bestudeerd kunnen worden – de dochter legt nu een verzameling (spijtig genoeg) dode beestjes aan. Ze heeft al een meikever, een hommel en een ongedefinieerd langpotig vliegend iets. Ik zie kippen, geitjes of zwijntjes in mijn droomtuin. Haagjes om onderdoor te kruipen, verstopplekjes te over, misschien een grote hoop strobalen om af te springen en een klein bergje om af te rollen, maken het af.

En voor mij een hangmat om dat alles vanachter een goed boek wat in het oog te kunnen houden.

Een beetje dromen mag, he. Hoe ziet jouw ideale buitenplekje eruit?