Ik naai al eens graag als ik in een dappere bui ben en ik durf ook al eens iets creatiefs bij elkaar knutselen. Maar vroeger konden de mensen nog dingen. Nuttige, stoere, echte dingen. Zoals hout bewerken. Zo timmerde de vava van mijn vent in lang vervlogen tijden een voetenbankje. Want dat is handig als je na een vermoeiende dag je voeten omhoog wil leggen.
En de moemoe van mijn vent kon ook dingen. Echte dingen. Zij kon pas naaien. Dus toverde ze dat houten voetenbankje om in een schattig schaapje. Het lieflijke ding ondersteunde jarenlang hun vermoeide benen en de kleinkinderen speelden graag met het schaapje.
Maar toen werden de kleinkinderen groot en de benen minder moe dus het schaapje verhuisde naar de zolder.
Tot er enkele jaren geleden weer een kleintje geboren werd in de familie. Ons kleintje. We zochten schatten voor haar op zolder en zo gebeurde het dat het schaapje bij ons kwam wonen. Nu krijgt het af en toe een kleutergeheimpje toegefluisterd.
Van voetenbankje naar speelgoed tot geheimpjesbewaarder. Mooi leventje.
resaarcle 
Hoe fijn is dat !
LikeLike
Ik vind het ook enorm gezellig, die spullen met verhalen in huis.
LikeLike
hèhè, lief!
LikeGeliked door 1 persoon
Lief!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi verhaal :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Zo schattig! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een schatjes!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat fijn, spullen die generaties lang meegaan. Ik heb een zeer gekoesterd fornuisje dat de vader van mijn oma zo’n eeuw geleden gesmeed heeft en een poppenkledingkastje dat mijn opa maakte, gevuld met kleertjes gebreid door oma. Die mogen nooit weg!
LikeLike
Wat super! Plezier gegarandeerd voor vele generaties!
LikeLike
Ooooo, wat een prachtig verhaal! Daar hou ik nu eens van zie! Koesteren, dat schaapje!
LikeLike
Doen we!
LikeLike
Ik stuur dit door zijn mijn ouders.
Misschien wordt dit wel iets dat ze maken voor hun toekomstige drie kleinkinderen … .:-)
LikeLike
Topplan!!
LikeLike
Wat een mooi blogje, ik krijg het er helemaal warm van!
LikeLike
☺️
LikeLike