Dat was wat vent zei toen ik weer thuiskwam. En gelijk had hij. Ik had het zelf ook al bedacht. Je gaat het ongetwijfeld eens zijn met ons…
Onze gordijnen, die zou ik wel snel even zelf naaien. Ik sprong dus de auto in, richting stoffenwinkel. Die luttele 16km enkel hadden op zo’n stralende dag fijn geweest om te fietsen, maar ik was van plan om met staaaaapels stof weer naar huis te keren. Auto dus.
En dan in het stoffenparadijs. Heaven on earth voor naailiefhebbers, keuze te over. Maar meteen werd duidelijk hoe onvoorbereid ik was. Natuurlijk, de ramen waren gemeten, zo slim was ik nog geweest. Dat ik er rekening mee moest houden dat de kindjes nu blij zouden zijn met het gekozen stofje, maar binnen 7 jaar niet zouden willen zeuren om dat kinderachtige stofje te vervangen, daar had ik op voorhand al eens bij stilgestaan. Maar ik had er helemaal niet aan gedacht dat ik het mezelf moeilijk zou maken…
De behulpzame verkoopster stuurde me richting verduisterende overgordijnen en daar begon het probleem. Er stond ‘polyester’ op het label. Kortsluiting in mijn hoofd. Klinkt niet als iets wat ik in ons nieuwe huis, waar elk bouwmateriaal gewikt en gewogen werd om aan onze eco-normen te voldoen, piekervrij kan ophangen. Eens kijken bij katoen dan. Sta ik daar wat te twijfelen, heb ik bijna gekozen tussen de leuke rode bloemetjes en de vrolijke bolletjes, zegt mijn groene duiveltje: ‘Had je dan niet liever biologisch katoen in de kinderkamer, zonder al die pesticiden?’. Toen ik me dan plots ook nog herinnerde dat ik eens Pinterestgewijs webshops met duurzame stoffen verzameld had en een interessante lijst van verantwoorde stofwebshops had gezien, was het helemaal om zeep. Ik zou daar niks meer kunnen kopen. Onverrichter zake weer naar huis dus.
Volgende keer moet ik dus eerst iets beter overleggen met mezelf, vóór ik enthousiast richting winkel stuif. Maar, niet getreurd, op naar het goede nieuws: na wat internetspeurwerk stootte ik zelfs bij verduisterende stoffen – waarvoor ik vreesde dat er geen milieuvriendelijk alternatief zou zijn – op gerecycleerde verantwoorde mogelijkheden! Mijn humeur kan weer de juiste richting in draaien.
Nu nog kunnen kiezen…#luxeproblemen.
resaarcle 
Aj, voor niets naar daar gereden dus… Inderdaad, eigenlijk moet een mens de voorbereidingen soms grondiger doen. Wij waren laatst bijna naar Ikea gereden zonder op de site te kijken. Mijn man zei dat ik misschien beter eens online kon kijken in het assortiment of ze wel hadden wat ik zocht… Niet dus!
LikeLike
Handig, zo’n ‘voorzienige’ man. Want in Ikea bestaat natuurlijk altijd het gevaar dat er dan toch nog iets gekocht wordt dat sowieso niet op het lijstje stond. Bij mij toch. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ja, bij mij ook hoor, maar dat mocht wel 😉
LikeLike
Goed dat je op tijd nadacht over je koop! Je had je het ook allemaal achteraf pas kunnen realiseren.
LikeLike
Ik was in eerste instantie boos op mezelf voor die verloren middag, maar zo kan ik het natuurlijk ook positief bekijken!
LikeLike
Interessant die verduisterende gordijnen, daar ben ik ook op zoek naar. En bij mij is het altijd een ramp met het meten en ophangen van gordijnen.. Ik ken er niks van. Dat geef ik eerlijk toe.
LikeLike
Allez, Saar, dat mijn lijstje je niet eerder te binnen was geschoten, tsss! 😉 Natuurlijk kan je niet zomaar naar gelijke welke winkel gaan als eco-shopper! Ik vind de standaard stoffenwinkel trouwens geen heaven on earth. Jammer genoeg …
Leuk dat je ook je eigen gordijnen gaat naaien! Ik ben ook al mijn zoektocht naar gordijnstoffen begonnen. Niet supereenvoudig, want de meeste stoffenwebshops hebben katoentjes met vrolijke printjes en ik wil gewoon wit, mooi vallend linnen. 🙂 Ik kreeg van Ruth van Georgette wel al enkele goeie tips daarvoor, maar ik moet het allemaal nog maar eens goed bekijken.
Vanwaar haal jij je verduisterende stoffen? Ik twijfel nog of we er nodig hebben. Voor mij hoeft de slaapkamer niet altijd verduisterd te zijn. In de zomer doen we de gordijnen zelfs niet dicht omdat ik het zo fijn vind om samen met de zon wakker te worden. Maar misschien ga ik me wel ergeren aan het licht van de verlichtingspaal in het wandelbaantje naast onze tuin …
LikeLike
Ik vond het ook straf dat ik zo laat aan je lijst dacht! Het dichtst bij een verantwoorde verduisterende stof vond ik bij konice.nl, die gerecycleerde pet-flessen erin verwerken. Nog niet ideaal, maar iets beters ben ik nog niet tegengekomen. Ik hoef ook niet echt verduistering, maar bij de kindjes hoop ik dat die gordijnen hen ’s morgens wat langer in dromenland houden 😏.
Bij curtaincy.nl vind je misschien ook nog wel iets naar je smaak!
LikeLike
:o) haha Herkenbaar! Ik trap ook altijd in die val van enthousiasme ;o)
LikeLike
Haha, de val van enthousiasme!Dankzij jou kan ik nu eindelijk een vaak voorkomend probleem van mezelf kort en bondig benoemen!
LikeLike
Oeps…zo goed (lees: milieubewust) zou ik daar niet over nadenken, eerlijk gezegd. Jij bent hier echt heel goed mee bezig waarvoor overigens respect. Het toeval wil dat ik vanmorgen óók stofjes gaan kiezen ben want volg dit jaar m’n eerste jaar avondschool daarin. Echt wel leuk hé eens je het onder de knie hebt (ik ben echter nu nog een beetje leek hoor). Nog veel inspiratie toegewenst ;-).
LikeLike
Veel te veel soorten. Moeten we hier ook nog eens doen
LikeLike